ਹਰ ਕਿਸਮ ਦਾ ਪ੍ਰੇਮ ਆਪਣੇ ਢੰਗ ਨਾਲ ਸੱਚਾ ਅਤੇ ਸੁੰਦਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ -ਬੇਲਿੰਸਕੀ
ਵਿਸਿਆਰਿਅਨ ਗਰਿਗੋਰੀਏਵਿਚ ਬੇਲਿੰਸਕੀ ( 1811 - 1848 )
ਪ੍ਰੇਮ ਨੂੰ ਆਮ ਤੌਰ ਉੱਤੇ ਅਨੇਕ ਕੋਟੀਆਂ ਅਤੇ ਖਾਨਿਆਂ ਵਿੱਚ ਵੰਡ ਦਿੱਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ , ਲੇਕਿਨ ਇਹ ਵਿਭਾਜਨ ਬਹੁਤੀ ਵਾਰ ਬੇਹੂਦਾ ਹੁੰਦੇ ਹਨ . ਕਾਰਨ ਕਿ ਇਹ ਸਭ ਕੋਟੀਆਂ ਅਤੇ ਖਾਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਬਣਾਏ ਹੋਏ ਹਨ ਜੋ ਪ੍ਰੇਮ ਦੇ ਸੁਪਨੇ ਦੇਖਣ ਜਾਂ ਪ੍ਰੇਮ ਦੇ ਬਾਰੇ ਵਿੱਚ ਗੱਲਾਂ ਬਘਾਰਨ ਵਿੱਚ ਜਿੰਨੇ ਕੁਸ਼ਲ ਹੁੰਦੇ ਹਨ , ਓਨੇ ਪ੍ਰੇਮ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ .
ਸਰਵਪ੍ਰਥਮ ਉਹ ਪ੍ਰੇਮ ਨੂੰ ਦੁਨਿਆਵੀ ਅਤੇ ਆਤਮਕ ਵਿੱਚ ਵੰਡਿਆ ਕਰਦੇ ਹਨ . ਇਹਨਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਪਹਿਲੇ - ਦੁਨਿਆਵੀ ਨੂੰ ਉਹ ਨਫ਼ਰਤ ਕਰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਦੂਜੇ - ਆਤਮਕ ਨੂੰ ਪ੍ਰੇਮ ਕਰਦੇ ਹਨ । ਬਿਲਾ ਸ਼ੱਕ , ਅਜਿਹੇ ਜੰਗਲੀ ਲੋਕ ਵੀ ਹਨ ਜੋ ਪ੍ਰੇਮ ਦੇ ਕੇਵਲ ਪਾਸ਼ਵਿਕ ਆਨੰਦ ਉੱਤੇ ਮਰਦੇ ਹਨ । ਨਾ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਸੌਂਦਰਿਆ ਦੀ ਚਿੰਤਾ ਹੁੰਦੀ ਹੈ , ਨਾ ਜਵਾਨੀ ਦੀ । ਲੇਕਿਨ ਪ੍ਰੇਮ ਦਾ ਇਹ ਰੂਪ - ਆਪਣੇ ਪਾਸ਼ਵਿਕ ਰੂਪ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ - ਆਤਮਕ ਪ੍ਰੇਮ ਤੋਂ ਫਿਰ ਵੀ ਅੱਛਾ ਹੈ । ਘੱਟ ਤੋਂ ਘੱਟ ਇਹ ਕੁਦਰਤੀ ਤਾਂ ਹੈ ।
ਆਤਮਕ ਪ੍ਰੇਮ ਤਾਂ ਕੇਵਲ ਪੂਰਬ ਦੇ ਹਰਮਾਂ ਦੇ ਗਾਰਡਾਂ ਲਈ ਹੀ ਮੌਜੂੰ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ । . . . . . ਮਨੁੱਖ ਨਾ ਤਾਂ ਵਹਿਸ਼ੀ ਹੈ ਅਤੇ ਨਾ ਹੀ ਦੇਵਤਾ । ਉਸਨੂੰ ਨਾ ਤਾਂ ਪਸ਼ੂਵਤ ਪ੍ਰੇਮ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ , ਨਾ ਹੀ ਆਤਮਕ । ਉਸਨੂੰ ਪ੍ਰੇਮ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਮਨੁੱਖ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ । ਪ੍ਰੇਮ ਦਾ ਚਾਹੇ ਤੁਸੀ ਕਿੰਨਾ ਹੀ ਦੈਵੀਕਰਣ ਕਰੋ , ਮਗਰ ਸਾਫ਼ ਹੈ ਕਿ ਕੁਦਰਤ ਨੇ ਮਨੁੱਖ ਨੂੰ ਇਸ ਅਨੋਖੀ ਭਾਵਨਾ ਵਿੱਚ ਜਿੰਨਾ ਜਿਆਦਾ ਉਸਦੇ ਆਨੰਦ ਲਈ ਮੁਆਫਕ ਕੀਤਾ ਹੈ , ਓਨਾ ਹੀ ਜਿਆਦਾ ਪ੍ਰਜਨਨ ਅਤੇ ਮਨੁੱਖ ਜਾਤੀ ਨੂੰ ਕਾਇਮ ਰੱਖਣ ਲਈ ਵੀ । ਅਤੇ ਪ੍ਰੇਮ ਦੀਆਂ ਕਿਸਮਾਂ - ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਗਿਣਤੀ ਓਨੀ ਹੀ ਹੈ ਜਿੰਨੇ ਕਿ ਇਸ ਦੁਨੀਆ ਵਿੱਚ ਆਦਮੀ ਹਨ । ਹਰ ਆਦਮੀ ਆਪਣੇ ਅਲਹਿਦਾ ਢੰਗ ਨਾਲ - ਆਪਣੇ ਸੁਭਾਅ , ਚਰਿੱਤਰ ਅਤੇ ਕਲਪਨਾ ਆਦਿ ਦੇ ਹਿਸਾਬ ਨਾਲ - ਪ੍ਰੇਮ ਕਰਦਾ ਹੈ । ਹਰ ਕਿਸਮ ਦਾ ਪ੍ਰੇਮ , ਆਪਣੇ ਢੰਗ ਨਾਲ ਸੱਚਾ ਅਤੇ ਸੁੰਦਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ।
ਲੇਕਿਨ ਰੋਮਾਂਟਿਸਟ - ਸਾਡੇ ਪੁਰਾਣੇ ਪ੍ਰੇਮੀ - ਦਿਮਾਗ ਤੋਂ ਪ੍ਰੇਮ ਕਰਣਾ ਜ਼ਿਆਦਾ ਪਸੰਦ ਕਰਦੇ ਹਨ । ਪਹਿਲਾਂ ਉਹ ਆਪਣੇ ਪ੍ਰੇਮ ਦਾ ਨਕਸ਼ਾ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹਨ , ਫਿਰ ਉਸ ਇਸਤਰੀ ਦੀ ਖੋਜ ਵਿੱਚ ਨਿਕਲਦੇ ਹਨ ਜੋ ਉਸ ਨਕਸ਼ੇ ਵਿੱਚ ਫਿਟ ਬੈਠ ਸਕੇ । ਜਦੋਂ ਉਹ ਨਹੀਂ ਮਿਲਦੀ ਤਾਂ ਸ਼ਾਰਟਕਟ ਅਪਣਾਉਂਦੇ ਹੋਏ ਕਿਤੇ ਅਸਥਾਈ ਜੁਗਾੜ ਲਗਾਉਂਦੇ ਹਨ । ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਕੁੱਝ ਲੱਗਦਾ ਵੀ ਨਹੀਂ , ਕੋਈ ਮੁਸ਼ਕਿਲ ਵੀ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ , ਕਿਉਂਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਮਸਤਸ਼ਕ ਹੀ ਸਭ ਕਰਦਾ ਹੈ , ਹਿਰਦਾ ਨਹੀਂ ।
ਉਹ ਪ੍ਰੇਮ ਦੀ ਖੋਜ ਕਰਦੇ ਹਨ , ਖੁਸ਼ਹਾਲੀ ਯਾ ਆਨੰਦ ਲਈ ਨਹੀਂ , ਸਗੋਂ ਪ੍ਰੇਮ ਸਬੰਧੀ ਆਪਣੀ ਸੁੰਦਰ ਧਾਰਨਾ ਨੂੰ ਅਮਲ ਵਿੱਚ ਪੁਸ਼ਟ ਕਰਨ ਦੇ ਲਈ । ਅਜਿਹੇ ਲੋਕ ਕਿਤਾਬੀ ਪ੍ਰੇਮ ਕਰਦੇ ਹੈ , ਆਪਣੇ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਤੋਂ ਜੌਂ ਭਰ ਵੀ ਏਧਰ - ਉੱਧਰ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੇ । ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਇੱਕ ਹੀ ਚਿੰਤਾ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਕਿ ਪ੍ਰੇਮ ਵਿੱਚ ਮਹਾਨ ਵਿਖਾਈ ਦੇਣ , ਕੋਈ ਵੀ ਚੀਜ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚ ਅਜਿਹੀ ਨਾ ਹੋਵੇ , ਜਿਸਦੇ ਨਾਲ ਸਧਾਰਣ ਲੋਕਾਂ ਵਿੱਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਸ਼ੁਮਾਰ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕੇ ।
No comments:
Post a Comment